Friday, June 26, 2009

σιωπή

Ώρα για σιωπή. Που μπορεί να σημαίνει, μπορεί και όχι. Μπορεί να εξηγήσει, μπορεί και όχι. Μην ανησυχείτε. Δεν είναι ότι η σιωπή αυτή δε θα 'χει λέξεις. Θα χει μπόλικες. Και θα είναι σαν κανονικά. Απλά όλα τα λόγια θα πέφτουν σαν φτερό στην απόλυτη ησυχία. Σαν αυτούς τους εφιάλτες που φωνάζεις και δε σου βγαίνει φωνή. Μόνο που δε θα είναι εφιάλτης. Θα είναι ησυχία. Με στιχάκια, αγαπημένα generique, μουσικές, εικόνες, αλλά χωρίς πολλές προσδοκίες. Χωρίς αναμονές. Χωρίς επεξηγήσεις. Χωρίς σχέδια για το μέλλον. Χωρίς όνειρα. Για λίγο καιρό τουλάχιστον. Μέχρι να έρθει μια λέξη ν΄ακουστεί και να σημαίνει. Κι εγώ να την λέω σε όποιον συναντώ - αντί για "χαίρω πολύ".

9 comments:

mahler76 said...

τι σύμπτωση απόψεων...

Jirashimosu said...

@mahler76:
Κάνας ανάδρομος θα ναι πάλι

anna said...

κι εδώ σιωπές;;;

Dimitris A. said...

Λίγα λόγια,
πολλά συναισθήματα...

Dimitris A. said...

Λίγα λόγια,
πολλά συναισθήματα...

Αννίτα said...

Μα, ναι.
Και η σιωπή μπορεί να είναι καμωμένη από λέξεις.

http://www.youtube.com/watch?v=S-S5n0JniDw

Το κόλλησα στον τοίχο.
Αυτό το 'και να σημαίνει'.
Πάνω σε κίτρινο αυτοκόλλητο χαρτάκι.
Να μου υπενθυμίζει να μην αφήνω κάποια ασήμαντα να μου τρυπάνε τόσο εύκολα τα τύμπανα.

Καλησπέρες.

Anonymous said...

Μέχρι το "χωρίς όνειρα", δε μου φαινόταν τόσο κακό αυτό που περιέγραφες. Μετά όμως πόνεσε. Θυμήθηκα ότι αυτό είναι που μου λείπει περισσότερο τελευταία: η ικανότητα να ονειρεύομαι. Κι αν κάνω ότι ξεχνιέμαι, η πραγματικότητα έρχεται και με σκουντάει άγαρμπα στον ώμο...

Θέλω πολύ ν' ακούσω τη λέξη σου, όταν αποφασίσει να έρθει.
Χ

Anonymous said...

Μέχρι το "χωρίς όνειρα", δε μου φαινόταν τόσο κακό αυτό που περιέγραφες. Μετά όμως πόνεσε. Θυμήθηκα ότι αυτό είναι που μου λείπει περισσότερο τελευταία: η ικανότητα να ονειρεύομαι. Κι αν κάνω ότι ξεχνιέμαι, η πραγματικότητα έρχεται και με σκουντάει άγαρμπα στον ώμο...

Θέλω πολύ ν' ακούσω τη λέξη σου, όταν αποφασίσει να έρθει.
Χ

renata said...

Τι όμορφο post. Τι όμορφο post. Τι όμορφο post. Συγκινήθηκα σου λέω...