Sunday, January 17, 2010

summer



Και στην καρδιά του χειμώνα νοστάλγησα απογευματινό ήλιο σε νησί. Ούτε ξέρω γιατί. Κι ούτε με νοιάζει να ερευνήσω το συνειρμό - κι ας τον υποπτεύομαι στο βάθος του ορίζοντα.

Έχω μια αφηρημένη αίσθηση. Σαν ανάγκη μιας ακατέργαστης ολόφωτης ομορφιάς. Όχι για πλήρωση· για τιμωρία.


2 comments:

Monos,Ksenos,Fititis said...

Και εγώ κατα κάποιο τρόπο , νοστάλγησα τον απογευματινό ήλιο στο λιμάνι...

aniaris said...

μου το μετέδωσες, όσο κι αν είμαι του χειμώνα.