Και στην καρδιά του χειμώνα νοστάλγησα απογευματινό ήλιο σε νησί. Ούτε ξέρω γιατί. Κι ούτε με νοιάζει να ερευνήσω το συνειρμό - κι ας τον υποπτεύομαι στο βάθος του ορίζοντα.
Έχω μια αφηρημένη αίσθηση. Σαν ανάγκη μιας ακατέργαστης ολόφωτης ομορφιάς. Όχι για πλήρωση· για τιμωρία.
Έχω μια αφηρημένη αίσθηση. Σαν ανάγκη μιας ακατέργαστης ολόφωτης ομορφιάς. Όχι για πλήρωση· για τιμωρία.
2 comments:
Και εγώ κατα κάποιο τρόπο , νοστάλγησα τον απογευματινό ήλιο στο λιμάνι...
μου το μετέδωσες, όσο κι αν είμαι του χειμώνα.
Post a Comment