Ξεκίνησα να γράφω για την πανσέληνο και τις ολέθριες συνέπειες της. Δεν ξεκίνησα απλά. Το έγραψα. Και το πόσταρα. Και το κατέβασα μετά από δέκα λεπτά γιατί ήταν σαν να το εξηγώ. Κι ήταν λάθος όλη η εξήγηση. Και σαν κίνηση και σαν αποτέλεσμα.
Και μετά ξανάκουσα αυτό το τραγουδάκι του Scott Matthew, που τα λέει αρκούντως σαφή και συνάμα ελλειπτικά όλα. Όλα όμως.
Και με παρηγορεί πως το δαμόκλειο φεγγάρι από πάνω δε θα μπει σε διαδικασία να τα ερμηνεύσει γιατί δε δηλώνονται ξεκάθαρα. Απλά εκφέρονται.
Σε ένα τυχαίο τραγούδι που παίζει τυχαία. Κι εξηγεί τυχαία. Κάποια γεγονότα τυχαία.
προς το παρόν ας μείνουμε εδώ...
Και μετά ξανάκουσα αυτό το τραγουδάκι του Scott Matthew, που τα λέει αρκούντως σαφή και συνάμα ελλειπτικά όλα. Όλα όμως.
Και με παρηγορεί πως το δαμόκλειο φεγγάρι από πάνω δε θα μπει σε διαδικασία να τα ερμηνεύσει γιατί δε δηλώνονται ξεκάθαρα. Απλά εκφέρονται.
Σε ένα τυχαίο τραγούδι που παίζει τυχαία. Κι εξηγεί τυχαία. Κάποια γεγονότα τυχαία.
προς το παρόν ας μείνουμε εδώ...
...cause we all get it in the end
(και το τέλος είναι κάπως αργά, όχι;)
(και το τέλος είναι κάπως αργά, όχι;)
2 comments:
Για να ποστάρεις visul με χαρτί υγείας, όντως πρέπει να βγαίνουμε συχνότερα γιατί όντως χάνω πολλά από τη ζωή σου.
Μάκη, έμπα να δούμε τί θα κάνουμε με το βεστιάριο.
χχ
"...cause we all get it in the end
(και το τέλος είναι κάπως αργά, όχι;)"
Είναι πέρα ως πέρα τραγικό, αλλά συνήθως το τέλος είναι…αργά¡
Post a Comment