Όταν ακούς Tim Burton και Χριστούγεννα η ταινία που έρχεται στο μυαλό σου είναι σίγουρα το Nightmare Before Christmas. Άδικο δε σου ρίχνω μιας κι οι περιπέτειες του μελαγχολικού Jack Skellington στη χώρα των Χριστουγέννων, απενοχοποίησαν τις ημέρες των εορτών ακόμα και για τους πιο σκοτεινους σινεφίλ δίνοντάς τους την ευκαιρία να νιώσουν έστω και κλεφτά το πνεύμα των ημερών.
Κι όμως, κάνω την ανατροπή κι επιλέγω για τη λίστα μας μια άλλη ταινία του Burton: τον κλασικό πλέον Ψαλιδοχέρη. Ο λόγος δεν είναι ξεκάθαρος. Θες τα υπέροχα γλυπτά από πάγο; θες το παραμυθένιο στόρι με τα ανθρωπιστικά διδάγματα του τύπου "αγάπα τον πλησίον σου" ή "αποδέξου τη διαφορετικότητα; ή μήπως η ονειρεμένη μουσική του Danny Elfman και η χαρακτηριστικότερη (κι ίσως καλύτερη) ερμηνεία του Johnny Depp στη μεγάλη οθόνη;
Μάλλον όλα τα παραπάνω κι άλλα τόσα. Σημασία έχει οτι ο Ψαλιδοχέρης πέρα από αφετηρία της (σχεδόν αποκλειστικής) συνεργασίας του Depp με τον Burton αποτελεί και την πιο ενδεικτική αισθητικά ταινία της φιλμογραφίας του αλλόκοτου δημιουργού, καθώς κι ένα από τα πιο γοητευτικά κινηματογραφικά παραμύθια για ενηλίκους. Και φυσικά πριν ακόμα γεννηθούν οι σημερινοί Emo (ή μάλλον πάνω – κάτω τη χρονιά που γεννιούνταν) υπήρχε ήδη ο Edward προετοιμάζοντας το έδαφος με τα ψαλιδένια του χέρια.
[extra info: Το 2005 ο κορυφαίος Βρετανός χορογράφος Matthew Bourne παρουσίασε μια χορευτική εκδοχή της ταινίας στο Sadler's Wells Theatre του Λονδίνου.]
1 comment:
Όντως πολύ ωραία ταινία και με τον τρόπο που την παρουσιάζεις είναι πολύ "χριστουγεννιάτικη".
Ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες σου.
Καλό απόγευμα.
Post a Comment