Έριξα μια πρόχειρη ματιά στους περασμένους Σεπτεμβρίους. Την έχει αυτή τη δυνατότητα το αδιάλειπτο blogging: να σου επιτρέπει να ανατρέχεις σε σκέψεις και γεγονότα παλιότερων ετών που λογικά θα είχες ξεχάσει.
Τα κοινά μοτίβα των αρχών του Φθινοπώρου μου λοιπόν ήταν πάντα τα εξής: α) ένας αγώνας να ζήσω όσο το δυνατόν περισσότερο την πόλη και να αφομοιωθώ από τις συγκινήσεις της, β) η αναζήτηση νοήματος σε ο, τι με περιέβαλε και γ) (το βασικότερο) να βρω έναν τρόπο να συνυπάρξω με ότι με ξεπερνούσε.
Από αυτή την άποψη και φέτος στα ίδια είμαστε. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Αν εξαιρέσεις ότι τα προηγούμενα χρόνια ήμουν κάπως πιο γενναιόδωρος με όσα μοιραζόμουν στις αναρτήσεις μου.
Ελπίζω το Φθινόπωρο του 2012 να γυρίσω πίσω και να έχω την απάντηση. Ή τέλος πάντων να έχω αφήσει αρκετά στοιχεία ανάμεσα στις γραμμές για να θυμάμαι όσα δε λέω.
4 comments:
Τελεσίδικες απαντήσεις-ευτυχώς- δε θα υπάρξουν ποτέ. Το "τέλος πάντων" μια έκφραση απλώς. Θυμόμαστε -απ' όσα δε λέμε- όσα αντέχει ενός εκάστου λογισμός...
Επέστρεψα για να προσθέσω το διαφυγόν "ο" πριν τον λογισμό. [Θεωρία και πράξη σε απόλυτη αντιστοιχία...]
:-)
η γενναιοδωρία πάει με τα κέφια;
να σου πω, όταν βλέπω περσινά και προπέρσινα, παλιά γραψίματα είμαι κάπου ανάμεσα στην έκπληξη και τη λύπη.
για τα μελλούμενα πάντα υπάρχει μια περιέργεια.
για να δούμε!!
πάντως τα δικά σου τα παλιά, όπως κι η κοινή γνώμη των αναγνωστών σου λέει, είναι πολύ πολύ καλογραμμένα.
το ο είναι κυκλικό.
υπάρχουν κι οι αλυσίδες' πολλά ο ενωμένα κι όχι απαραίτητα δεσμευτικά.
καλημέρα. μεσόμηνο 15. 9
Ksereis na grafeis poly kala, xarhka pou diavasa kapoia keimena kai sto 2008 an kai melagxolhsa ligo.. kapoies apories mou 8eloun dierevnhsh.
Post a Comment