Απουσία

Απουσία είναι οι αμέτρητες μικρές παρουσίες που δεν έχουν αρκετή δύναμη να προφέρουν ένα όνομα‧ είναι τα ξεχασμένα ρούχα σου πάνω στην καρέκλα‧ Η τσακισμένη σελίδα στα αγαπημένα σου βιβλία λες και θα τα συνεχίσεις αύριο‧ είναι που απαγγέλω δυνατά τους αγαπημένους σου στίχους του Whitman: «Σταμάτησε τούτη τη μέρα και τη νύχτα μαζί μου και θα γνωρίσεις την προέλευση των ποιημάτων...» κι είναι που θέλω να με ακούσεις να σε γνωρίζω‧ απουσία είναι η αυτογνωσία μέσα απ’ την απώλεια‧ είναι το repeat στο τέταρτο κομμάτι απ’ το αγαπημένο σου CD‧ είναι να συνεχίζεται η μουσική και στη σιωπή‧ απουσία είναι το μισοσκόταδο‧ η άδεια κούπα στο τραπέζι της κουζίνας‧ απουσία είναι η στάθμη ενός μισοάδειου μπουκαλιού στο ψυγείο, που δεν προλάβαμε να το γιορτάσουμε όπως του άξιζε‧ είναι η λίστα με τα ψώνια του Σαββάτου που δεν έγιναν ποτέ‧ είναι το άδειο εκείνο Σάββατο με τα σταματημένα του ρολόγια‧ είναι ένα άδειο μπρελόκ σε σχήμα καρδιάς‧ απουσία είναι μια άδεια καρδιά ‧ είναι μια κρέμα για τα χέρια χωρίς χέρια να δροσίσει‧ είναι το αγαπημένο σου άρωμα που όσο περισσότερο λείπεις τόσο πιο έντονα μυρίζει‧ απουσία είναι η συντροφιά της τηλεόρασης‧ είναι η τελευταία σκηνή της αγαπημένης σου ταινίας που ποτέ δεν την κατάλαβα μέχρι σήμερα‧ είναι η αυριανή μέρα που ξημερώνει και θα σκεφτώ πως θα σε φέρω πίσω‧ απουσία είναι η βεβαιότητα που καταρρέει με τους τίτλους του τέλους‧ είναι που αισθάνομαι ξεχωριστός χωρίς να έχω κάποιον να το εκτιμήσει‧ είναι το κρύο κι η διπλωμένη κουβέρτα στον καναπέ που δε ζεσταίνει‧ απουσία είναι το άδειο βάζο και τα ξεραμένα απο μέρες λουλούδια στα σκουπίδια‧ είναι η λάθος φωνη που απαντάει στο τηλέφωνο‧ η ειρωνεία του να χτυπάει τηλέφωνο σε σπίτι που δεν υπάρχει ψυχή‧ είναι οι φίλοι που έχουν όλοι το ίδιο ξένο πρόσωπο‧ είναι οι δικαιολογίες για να μην απαλλαγώ απ’ τα φαντάσματα‧ απουσία είναι οι πιθανότητες και οι προσδοκίες‧ ένα σωρό μικροπράγματα που άφησες πίσω σου και δε θα σε απασχολήσουν ποτέ ξανά‧ απουσία είναι οι αμέτρητες μικρές παρουσίες που δεν έχουν αρκετή δύναμη να προφέρουν ένα όνομα‧ απουσία είσαι εσύ. Και η ολοκαίνουργια διάσταση του να μου ανήκεις ολοκληρωτικά.