Thursday, December 29, 2011

11+1



Είναι πλέον παράδοση: Η ετήσια λίστα απολογισμού με τα σημαντικά που "άφησαν σημάδι" κι αυτά που "πήρε το σκοτάδι". Τα γεγονότα που κρατά ο γράφων και τα αποταμιεύει στα βιώματα του. Το 11 ήταν ομολογουμένως μια δύσκολη χρονιά, η οποία αιφνιδιάζοντας μας, μας έφερε όλους αντιμέτωπους με τους εαυτούς μας και τους άλλους.

Ιδού λοιπόν τα 11 +1 προσωπικά κλειδιά που κρατώ από τη χρονιά που έφυγε. Τα συμπερασματικά. Αυτά που του χρόνου τέτοια εποχή θα φρεσκάρουν την ασθενική μου μνήμη και θα φωτίσουν το σκοτάδι:

1. Το L’ illusionniste στην Έλλη. Προβολή 20:10. Ανήμερα πρωτοχρονιάς με τη Ρίτα και τον Άλεξ. Τους κανονικούς. Όχι αυτούς που χάθηκαν στο δρόμο.
2. Το Μεγάλο Σχέδιο. Εκείνο το 5ωρο που έδωσε το βάπτισμα του πυρός και διέτρεξε όλη την προηγούμενη χρονιά, ανανεώνοντας την υπόσχεση για την καινούργια.
3. Εκείνο το μεσημέρι που είπα αυτό είμαι. Κι αυτό που ήμουν έγινε. Κι αυτό που έγινε άνοιξε την πόρτα στις μέρες του φωτός (ή τις τελευταίες μέρες μας - θα δείξει). Η πίστη ότι το αποτέλεσμα θα είναι ο, τι πιο προσωπικό κι αγαπημένο.
4. Το Retropolis. Οι Έρωτες. Το Φεστιβάλ διαφορετικότητας. Οι ιδέες, η εμπιστοσύνη, οι άνθρωποι που γίνονται οικογένεια. Οι ευκαιρίες για δημιουργία κι η χαρά της υπογραφής.
5. Οι ομπρέλες του Χερβούργου στο Gielgud. Το ταξίδι αστραπή για ένα χρωστούμενο φόρο τιμής στο κινηματογραφικό μου εικόνισμα. Το sans toi από την πρώτη σειρά. Το χαρισμένο τσιγάρο της Maitresse.
6. Που μεγαλώσαμε και μάθαμε να μοιραζόμαστε. Και μας αρέσει. Που γνωρίζω πως μυρίζει η λεβάντα, η βανίλια και το φασκόμηλο.
7. Μια τολμηρή κίνηση - υπέρβαση. Μια συνάντηση. Μια υπόσχεση για το μέλλον. Η συνειδητοποίηση ότι τη ζωή την κυνηγάς, αλλιώς  την κλέβει ο χρόνος.
8. Η Tori Amos στο Royal Albert Hall. Η αποκάλυψη οτι μπορώ να δακρύζω ακόμα μπροστά στην ομορφιά.
9. Η πόρτα με το νούμερο 9. Το κορίτσι που έφερε ξανά με φόρα στη ζωή μου και συνειδητοποίησα ότι στην πραγματικότητα δεν είχε φύγει ποτέ.
10. Το Ψύχραιμα κι η συνάντηση με την Ηρώ. Τα αμέτρητα μέηλ μας. Ένα βράδυ με πολύ αλκοόλ και περισσότερη κουβέντα. Η ανέλπιστη συγγένεια κι ο άγγελος που την προκάλεσε.
11. Το Παρίσι. όπως ακριβώς βρίσκεται εδώ. (και δεν αλλάζω ούτε λέξη.)

+1. Όλα όσα κατέρρευσαν και πήραν μαζί τους μόνο τα επουσιώδη. Τα σημαντικά που έμειναν ανέγγιχτα και πήραν τη θέση που τους αρμόζει.

Ας έχουμε όλοι μια όμορφη και παραγωγική χρονιά. Ας γίνει το σκοτάδι που προβλέπουν οι απαισιόδοξοι η πορεία -του καθενός μας χωριστά κι όλων μαζί- προς το Φως. Το 12 είναι μαγικός αριθμός. Ο, τι φέρει τούτη η χρονιά λοιπόν θα συμβεί για κάποιο λόγο.

3 comments:

Christina said...

Σκοτάδι ας είναι μόνον τα μικρά,αναγκαία ,διαλείμματα για την αποφυγή της τύφλωσης από την κατευθείαν έκθεση στην ισχύ φωτός.
Και ας γίνει,απ΄τον καθένα μας, με καθαρή την καρδία, του έτους ο απολογισμός. Όχι ισολογισμός, που ισοπεδώνει τα ανόμοια και μεταποιεί το ποιόν σε ποσόν. Όχι συμψηφισμός. Και κυρίως, για την καινούργια, που έρχεται, χρονιά, επ' ουδενί ρεβανσισμός...
Καλό 2012, Γεράσιμε!

Summertime Blues said...

η υπόσχεση για το μέλλον, πολλά υποσχόμενη;
Καλή χρονιά!

K said...

όμορφο 2012 και σε σένα, λοιπόν (: